Nelson Mandela Capture Site (Howick)

Vannacht om 4u kwam Chiel naar onze slaapkamer, hij was niet lekker. Heb het bed met hem geruild en we hebben allemaal nog tot half 9 geslapen. Chiel voelde zich nog steeds niet goed, ook voelde hij erg warm aan. Hij bleef in bed. Ik ben hier in de omgeving gaan rennen. Het was bewolkt en het miezerde. De oprit van het huis naar de weg was ongeveer 600 meter. Daarna ben ik samen met Lisette naar de Wimpy geweest voor koffie en een brunch. Naast de Wimpy zat een Pick n Pay, waar we wat boodschapjes hebben gehaald. Voor Chiel hebben we wat crackers en bananen gekocht. Bij terugkomst stond Grace, de Jack Russel, ons alweer op te wachten. Ik heb nog even met haar gevoetbald. En Chiel kon vanuit bed meekijken. Tot een uur of half 4 hebben we lekker zitten en liggen chillen. Daarna ben ik met Lisette gaan kijken bij de Howick waterval. Een prachtige waterval van 94m hoog. En Lisette wilde toch ook nog wel even kijken bij de Nelson Mandela Capture Site. In 2012 is hier een sculpture gemaakt, erg mooi en een indrukwekkende long walk to freedom. Het bezoekersCentrum is nog niet geopend dus dat konden we niet bekijken. Onderweg naar onze cottage werd het al een beetje schemerig, er liepen veel mensen langs de kant van de weg. Ik lette even niet zo heel goed op de weg. In een flits zie ik een pothole vlak voor de auto, kon hem niet meer ontwijken. Een harde knal, maar we konden gelukkig blijven rijden. Bij een benzinestation het wiel bekeken, de band niet lek in ieder geval en alles zag er gelukkig nog goed uit. Het ging gelukkig ietsje beter met Chiel. Hij heeft niet veel gegeten en blijft koorts en buikpijn houden. Morgen maar kijken of we de autorit terug naar Alberton kunnen maken. We hebben broodje hamburger met sla en maïskolven gegeten. Weer lekker aan het chillen geslagen. En op tijd naar bed.