Gold Reef City en terug naar Nederland

De wekker ging om half 7, nog even blijven liggen. Gold Reef City ging pas om half 10 open. Om 7u mijn laatste rondje hardgelopen. Nog even overal langs, Garystreet van Renze en Annet. Samuelstraat, waar het oude huis van Lisette staat en langs Johan en Linda. Mooi rondje! Mijn Afrika running zit er weer op. Ben blij dat ik mijn challenge heb kunnen vervolgen. Tante Joke had een Wimpy breakfast gemaakt en daarna zijn we naar Gold Reef City gereden. Chiel wilde hier nog heel graag naar toe. Lisette en Chiel hebben de leukste attracties gedaan en om iets voor half 2 waren we weer terug bij Joke en Piet. We kregen nog een lekker pastamaaltijd voorgeschoteld. Daarna de koffers gesloten en hebben we afscheid genomen van Joke en Piet. En Daniëlla was er ook nog even om gedag te zeggen. Om iets voor vieren zaten we te wachten om te kunnen boarden. Chiel voelde zich steeds minder goed helaas. Het was nog even zoeken naar de benzinepomp, de auto moest nog even afgetankt worden. We hebben bijna 4000 km gereden. Onze pompbediende heette een ander woord voor 020! How funny. De auto was in orde bij het inleveren. Wij waren de eerste die tevreden waren over de Suzuki Dzire. Het inleveren van de koffers ging ook heel smooth en de douane was ook zo gebeurd. Ik heb met Chiel lekker gezeten en Lisette is nog even aan het shoppen geweest en heeft nog lekker koffie gehaald. Vanaf 17.10u konden we boarden. Iets later dan gepland vertrokken we in een Boeing 777-300 naar Istanboel. Het was een lange vlucht en Chiel was helaas nog steeds niet fit, dus voor hem viel het zeker niet mee. In Istanboel aangekomen had Chiel geen energie om te lopen. Lisette heeft geregeld dat we met een karretje over het vliegveld werden vervoerd. We hadden dit speciale vervoer van te voren moet reserveren. Maar ja, dat was in ons geval een beetje lastig. Het was eigenlijk een soort VIP behandeling. De vlucht van Istanboel naar Amsterdam verliep voor Chiel gelukkig iets beter. We vertrokken ruim een half uur later dan gepland, omdat ze vreselijk aan het stoeien waren met de koffers. Om 9.50u landden we weer in Amsterdam. Hier was een hoop vertraging door drukte bij de douane. En we moesten heel lang wachten op de koffers en de rugtas. Mijn vader stond ons al bij de uitgang op te wachten. Ons laatste stukje reis naar Wijk bij Duurstede kon beginnen. De drie weken Zuid-Afrika zaten er weer op. We kunnen weer terug kijken op een fantastische vakantie!