Ushaka Marine World

Om kwart over 2 wakker van de storm, het wasrek stond nog buiten. En de badlakens lagen nog op de stoelen. Maar gauw binnen gehaald. Daarna geslapen tot 8u. Op ons gemak aangekleed en om half 10 naar Ushaka Marine World gereden. In de auto ontgrendelde ik mijn telefoon, stonden er allemaal gekleurde strepen op mijn scherm met onderin een barst. Schrok mij wezenloos! Was een achtergrondfoto, had Chiel erop gezet. Bij aankomst op het parkeerterrein zijn we de eerste de beste parkeerwachter gevolgd. Hij wees ons een plekje. Nog geen seconde later stond er eentje naast ons, die de auto wilde schoonmaken. Het was hard nodig, dus hij mocht het doen. Bij de Wimpy op het terrein ontbeten en daarna het park in. Het is hier womens month, dus Lisette mocht voor een gereduceerd tarief naar binnen. We hebben geen combiticket genomen, het was echt te koud om te gaan zwemmen. Dan maar alleen vissen kijken en om half elf zijn we bij de dolfijnen show geweest. De tribunes zaten vol met schoolklassen kleine donkere kindertjes, die super enthousiast waren. Echt heel leuk om daar tussen te zitten. Na de show zijn we nog meer vissen en schildpadden gaan kijken. Daarna was er niet zo heel veel meer te doen op het park en zijn we terug gegaan naar de auto. De carwasher herkende ons meteen en rende voor ons uit naar de auto, hij glom zo dat we hem niet meer herkende. Onderweg terug kwamen we langs La Lucia Mall. Hier hebben we bij de Wimpy nog een taartje gegeten op mijn 250e hardloopdag en hebben we nog wat gewinkeld. Vlak bij het appartement nog even naar de Spar. Die was helaas niet open omdat het pand flinke brand heeft gehad. Om 3u waren we weer thuis en stond er een auto op onze parkeerplaats. Het bleek Joanne, de eigenaresse van het appartement te zijn. Ze was hier om de wasmachine en wasdroger te laten maken. De wasmachine deed het inmiddels weer en ze stond nu te wachten op de monteur voor de wasdroger. Terwijl de monteur bezig was hebben we wat met haar gekletst. Lisette en Chiel gingen naar het ‘verwarmde’ zwembad. En ik ben gaan hardlopen. Ik ging voor een loopje over het strand, maar hier ben ik na honderd meter mee gestopt, het zand leek wel pudding. Mijn loopje nu maar over de weg gedaan. Daarna gedoucht en te voet naar La Casa Nostra, waar we heerlijk Italiaans hebben gegeten. Lisette en Chiel hebben hun overgebleven eten meegenomen naar huis. Kunnen ze er morgen nog van genieten. Na het eten hebben we lekker op de bank voor de tv zitten chillen.